Miejskie Przedszkole nr 19 w Katowicach

GRUPA SMERFY

TEMAT: ŚWIĘTO WSZYSTKICH DZIECI

PROPOZYCJE ZABAW DLA DZIECI 1.06 – 5.06. 2020

Kochane Smerfy dziś Dzień Dziecka – święto wszystkich dzieci.

Z tej okazji życzymy Wam wszystkiego najlepszego, zawsze uśmiechniętej buzi, wesołej zabawy, mnóstwa słodkich całusów i wielu wspaniałych prezentów.

Pani Ola i Pani Klaudia

W tym tygodniu zapraszamy was do zabawy :

1. Zabawy na powitanie :

· Powitania nadszedł czas, miło dzisiaj widzieć was!

Ręce w górę, mały skok, teraz w górę – hop, hop, hop!

· „ Wszyscy są”

Wszyscy są, witam was,

Zaczynamy już czas. Jestem ja, jesteś ty,

raz, dwa, trzy

https://youtu.be/h9wMpq8kqkA

· Na powitanie niech każdy wstanie,

Niech każdy wstanie raz, dwa, trzy,

A po ukłonie zaklaszcze w dłonie,

Zaklaszcze w dłonie raz, dwa, trzy.

2. Słuchanie wiersza Wincentego Fabera „ Dzieci świata”.

W Afryce w szkole, na lekcji,

śmiała się dzieci gromada,

gdy im mówił malutki Gwinejczyk,

że gdzieś na świecie śnieg pada.

A jego rówieśnik, Eskimos,

też w szkole, w chłodnej Grenlandii,

nie uwierzył, że są na świecie

gorące pustynie i palmy.

Afryki, ani Grenlandii

my także jak dotąd nie znamy,

a jednak wierzymy w lodowce,

w gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata

chcemy ręce uścisnąć mocno

i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,

jak i z nas samych wyrosną.

Rozmowa na temat treści wiersza: Z czego śmiały się dzieci w Afryce?; Dlaczego te dzieci śmiały się ze śniegu?; Z czego śmiały się dzieci w Grenlandii?; Dlaczego te dzieci śmiały się z gorącej pustyni i palm?; Jakie święto obchodzimy 1 czerwca?

3. „ Dzieci świata” - zabawa z mapą lub z globusem.

Drodzy rodzice możecie pokazać dziecku na mapie lub globusie, gdzie mieszkają dzieci i z różnych krajów i stron świata .

4. Piosenka „ Podajmy sobie ręce” D. Gellner

https://youtu.be/EkDzE_EHH_A

Chociaż świat dokoła

dziwny jest i wielki,

a my tacy mali,

mali jak kropelki –

Podajmy sobie ręce

w zabawie i w piosence,

w ogródku przed domem,

na łące znajomej.

Podajmy sobie ręce

przez burze i przez tęcze,

pod gwiazdą daleką,

nad rzeczką i rzeką.

Kiedy nagle z bajki

zniknie dobra wróżka,

kiedy szary smutek

wpadnie do fartuszka –

Choć nas czasem dzielą

nieprzebyte góry,

nieskończone drogi,

zachmurzone chmury –

Podajmy sobie ręce

w zabawie i w piosence,

w ogródku przed domem,

na łące znajomej.

Podajmy sobie ręce

przez burze i przez tęcze,

pod gwiazdą daleką,

nad rzeczką i rzeką.

5. Zabawy z czterech stron świata

PAKISTAN - Rangoli

Ta egzotyczna zabawa polega na tworzeniu barwnych kompozycji-obrazów

na ziemi lub asfalcie. Narysujcie dowolny kształt lub wzór, łatwy do

wypełniania. Może to być np. jakiś duży kwiat, fantazyjny domek czy

mandala. Teraz należy „pokolorować” obraz barwnymi i niezwykłymi

„wypełniaczami”: trawą, kamyczkami, płatkami kwiatów, listkami itp. Gdy

maluchy zrobią taki piękny obraz, pstryknij mu zdjęcie. W rangoli można

bawić się też zimą rozłóż na podłodze duże arkusze papieru!

STANY ZJEDNOCZONE - Podchody

Za praojców tej zabawy uważa się powszechnie północnoamerykańskich

Indian. Dzieciom sprawia ona największą frajdę wtedy, gdy rozgrywa się

w lesie. Podchody polegają na tym, że ich uczestnicy dzielą się na dwie grupy

(musi więc brać w nich udział więcej niż jeden dorosły) i jedna grupa

dzieciaków wychodzi w teren wcześniej o jakieś pół godziny, po czym

„ucieka”, zostawiając po drodze strzałki, ślady i zadania do rozwiązania

(listy) dla przeciwników, czyli drugiej grupy, która musi ją dogonić.

GHANA - Pilolo!

W tym kraju wiele dzieci ma ograniczony dostęp do zabawek, ale maluchy

wiedzą, jak się rozerwać i bez nich! Do Pilolo potrzeba kamyków (jeśli gra

toczy się na trawie) lub monet (gdy gracie na podłożu pełnym kamyczków

lub w domu). Na ziemi narysujcie linię lub połóżcie na dywanie sznurek.

Wybierzcie spośród uczestników gry (musi ich być min. czterech) szefa.

Będzie on dawał sygnał do startu i decydował, kto wygrał dany wyścig.

Teraz gracze muszą się odwrócić tyłem do linii, a szef pochowa w trawie czy

porozkłada na ziemi lub dywanie kamyczki (monety). Gdy szef da sygnał,

gracze stają przodem do linii i na hasło „Pilolo!” zaczynają wyścig w

poszukiwaniu kamyka czy monety. Kto pierwszy znajdzie i najszybciej

przybiegnie z powrotem za linię, dostaje od szefa jeden punkt. Szefem są

wszyscy zawodnicy kolejno, zmienia się on co wyścig.

Da Ga – czyli „ Wąż i małpki”

Potrzebne będą: kamyczki, taśma papierowa lub kolorowy sznurek.

Cel: uniknięcie pożarcia przez węża.

Ustalamy pole gry ( tropikalny las) i zaznaczamy w jego ramach mniejsze

pole - z kamyków lub sznurka układamy kwadrat lub okrąg – będzie to jama

węża. Drogą wyliczanki typujemy, kto w grze będzie wężem, reszta to małpki

– wyjce. Wąż wchodzi do swej jamy, a małpki bawią się, podskakują, biegają,

wydają małpie okrzyki. Wąż nie może wyślizgnąć się ze swojej jamy.

Dopiero na ustaloną komendę wychodzi na polowanie – próbuje złapać

małpkę, a kiedy mu się to uda, hipnotyzuje ją wzrokiem, zaciąga do swojej

jamy , gdzie ją „ połyka” – i małpka i wąż łapią się za ręce i na następne

polowanie wychodzą razem. Z każda upolowaną i połkniętą małpką wąż

rożnie w siłę i wydłuża się – wszystkie małpki staja się jego częścią trzymając

się za ręce. Jeśli w trakcie polowania ktoś puści się i przerwie łańcuch rąk,

cały wąż wraca do jamy i zaczyna polowanie jeszcze raz. Wygrywa ta małpka,

która jako ostatnia pozostanie w lesie.

NORWEGIA - Z tarczy na tarczę

Dzieciaki wikingów do tej zabawy używały tarcz ojców, wojowników. Wam

muszą wystarczyć raczej pokrywki od garnków. Do tego – nieduża piłeczka,

najlepiej pingpongowa. Jeśli malec bawi się sam, powinien jak najdłużej

odbijać piłkę na swojej „tarczy”, starając się bić własne rekordy. Gdy gra

większa liczba dzieci, należy odbijać piłkę z tarczy do tarczy w parach.

Wygrywa para, której uda się najdłużej odbijać piłeczkę.

GRECJA - Raz, dwa, trzy – Baba Jaga patrzy!

Oczywiście po grecku tytuł tej gry brzmi zupełnie inaczej, jednak ponieważ w

Polsce popularna jest pod taką nazwą, to ją wykorzystajmy. Polecamy ten

podwórkowy hicior, bo jego zasady są proste, a frajdy z zabawy mnóstwo! W

grze uczestniczy minimum trójka dzieci. Jedna osoba to Baba Jaga. Stoi tyłem

do pozostałych i woła: „Raz, dwa trzy, Baba Jaga patrzy”. W tym czasie dzieci

szybko biegną w jej stronę. Na słowo „patrzy” Baba Jaga odwraca się. Kto nie

zdołał się zatrzymać w bezruchu, wraca na start, kto zaś pierwszy dotknie Baby

Jagi, ten zajmuje jej miejsce.

AUSTRALIA - Kwadraty

Zręcznościowa gra dla czterech uczestników, do której potrzebna jest piłka. Oto

jej zasady: dorosły rysuje na ziemi (nie może to być wysoka trawa) spore

kwadratowe pole i dzieli je na cztery równe części. Każdy z powstałych

kwadratów musi mieć wielkość co najmniej 2x2 m. Gracze kolejno zajmują jedno

takie pole – to ich „królestwa”. Dzieciaki podają sobie piłkę (ale tylko nogami lub

ręką, nie wolno jej łapać!), odbijając ją do sąsiada. Zanim zostanie odbita, może

dotknąć ziemi na kwadracie danego gracza tylko jeden raz. Jeśli zawodnik nie

zdoła piłki po takim trafieniu w jego pole wybić, odpada. Wygrywa grę ten z malców, który zostanie na polu ostatni. Nazywa się go „królem kwadratów”.

HISZPANIA - Przeciąganie liny

Do zabawy wystarczą mocna lina lub gruby sznurek oraz nieduża chustka z

materiału (np. bandanka). Chusteczkę zawiąż na supeł na samym środku liny.

Podziel uczestników na dwie grupy (zawodników musi być co najmniej dwóch

i najlepiej – parzysta liczba). Na ziemi narysuj linię. Każda z grup ma stanąć

gęsiego po jej dwóch stronach, w odległości około dwóch kroków. Na twoje hasło

„start” uczestnicy zaczynają ciągnąć linę, każda drużyna w swoją stronę.

Wygrywają ci zawodnicy, którzy przeciągną chustkę na swoją stronę, za

wytyczoną linię, np. o dwa kroki. Pamiętaj o nagrodach!

6. Wysłuchanie piosenki "Jesteśmy dziećmi"

https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ
1. Czy jesteś z Afryki, Czy też z Ameryki, Nie jest ważne gdzie mieszkamy, Bo jesteśmy tacy sami. ref. Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości! Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości! Chcemy by często tulono nas I żeby miło płynął nam czas. 2. Czy mówisz po polsku, Czy też po japońsku, Wszyscy dobrze rozumiemy, Czego tak naprawdę chcemy. ref. Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości! Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości! Chcemy by często tulono nas I żeby miło płynął nam czas.

7. Karta pracy – pomóż dzieciom z
różnych krajów dojść do swoich domków.

8. "Emocje" - karta pracy. Wydrukuj ilustrację dzieci oraz ilustrację z minkami wykonaj zadanie według instrukcji.

9. „ G” jak goryl. Poznanie obrazu graficznego litery G.

· „Wstążkowe G” –dzieci chodzą po wstążce rozłożonej na podłodze w kształcie litery, stawiając stopę przed stopą.

· Wierszyk Agnieszki Kolankowskiej „ Gruby goryl”

Gruby goryl Gustaw na gałęzi siedzi.

- Spadnie! Gruchnie! – gadają sąsiedzi.

Gapi się na niego cała zgraja wokół:

Gady, gęsi i gazela, gołąb, gepard, nawet sokół.

- Gałąź krucha, a on wielki!

- Gigant! Pewnie strasznie ciężki! –

już gderają gdzieś na mieście.

A on…? Zjada gruszki w cieście.

· Krótkie omówienie utworu. Można zadać dziecku pytania: Jak ma na imię goryl? O co martwiły się zwierzęta? Jak myślisz, gdzie mogła mieć miejsce taka sytuacja?

· „ Słówka na G” – dziecko siedzi na dywanie i stara się wymienić, jak najwięcej słów na g. Jeżeli ma z tym problem – można ponownie przeczytać wiersz.

· Wykonanie ćwiczenia w KP4 ( ćw. 1, str. 36) 5 l – kolorowanie lub wyklejanie szablonu litery, np. kawałkami bibuły, rysowanie litery palcem na kartce i w powietrzu. 4- l – dla was kochani podobna karta pracy.

· „ Guzikowe G” – dziecko dostaje garść guzików. Układa z guzików literę G.