GRUPA SMERFY
TEMAT: PRACA
MOICH RODZICÓW 28.05.2020
PROPOZYCJE ZABAW Z DZIEĆMI
1.
„
Praczki” – zabawa muzyczno – ruchowa.
Rodzic z dzieckiem śpiewają piosenkę i pokazują gestami jej treść.
PRACZKI
Tu
lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam,
Uczestnicy
pokazują lewą rękę, potem prawą rękę
jak
praczki pracują pokażę ja wam.
Tak
piorą, tak piorą przez cały długi dzień ( 2x)
Uczestnicy
zaciskają dłonie w pięści i pocierają o siebie
Tu
lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam,
Uczestnicy
pokazują lewą rękę, potem prawą rękę
Jak
praczki pracują pokażę ja wam.
Wieszają,
wieszają przez cały długi dzień ( 2x)
Podnoszą
obie ręce do góry i naśladują wieszanie prania
Tu
lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam,
Uczestnicy
pokazują lewą rękę, potem prawą rękę
jak
praczki pracują pokażę ja wam.
Prasują,
prasują przez cały długi dzień (2x)
Zaciskają
dłonie w pięści i przesuwają w poziomie
Tu
lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam,
Uczestnicy
pokazują lewą rękę, potem prawą rękę
jak
praczki pracują pokażę ja wam.
Składają,
składają przez cały długi dzień (2x)
Kładą
naprzemiennie jedną dłoń na drugiej
Tu
lewą mam rączkę, tu prawą rączkę mam,
Uczestnicy
pokazują lewą rękę, potem prawą rękę
jak
praczki pracują pokażę ja wam.
Tańcują,
tańcują przez cały długi dzień (2x)
Kołyszą
się w prawo i w lewo
2.
„
Tajemnicza mama” – słuchanie opowiadania Miry Jaworczakowej
czytanego przez
rodzica.
Mama Tereski jest inżynierem, można ją
czasem zobaczyć, jak rozmawia
z robotnikami przy budowie nowego domu
na rogu ulicy. Mama Jureczka pracuje w pralni, mama Zosi leczy chore dzieci, a
mama Ani… no właśnie, nie można wcale dogadać
się z Anią, czym jest jej mama.
- W zeszłym tygodniu była stewardessą w
samolocie – powiedziała Ania.
- I latała? – krzyknęli chłopcy. – Dokąd
latała? Do Chin? Do Ameryki?
- Nie – pokręciła głowa Ania – wcale nie
latała.
Dziwny jakiś samolot, który nigdzie nie
lata.
- To może w tym tygodniu poleci? –
zapytali jeszcze.
- W tym tygodniu? Skąd. Teraz mama jest
nauczycielką.
Zdziwili się i nic nie powiedzieli. A po
jakimś czasie okazało się, że mama Ani nie jest już nauczycielką, tylko
pielęgniarką w szpitalu.
- Ojej! – nie mogli tego pojąć w
przedszkolu. – Twoja mama, Aniu, strasznie często zmienia pracę.
Ania roześmiała się: - Wcale nie, ale
moja mama może być wszystkim.
- Nieprawda – orzekli chłopcy. –
Zmyślasz i tyle.
- Terefere! – dodały dziewczynki. –
Pewnie, że zmyśla.
Kiedyś oglądali razem książki z
obrazkami. Obrazki były śliczne, na jednym – królowa z bajki w zielonej sukni,
w koronie złotej na głowie.
- O! – zawołała Ania. – Moja mama też ma
taką!
Teraz już wszyscy pukali się w czoło,
patrząc na Anię. Nawet wyobrazić sobie nie można, żeby mama Ani biegła na
przykład rano do tramwaju w takiej długiej, fałdzistej sukni. Zaczęli się kłócić. Całe szczęście, że
pani właśnie nadeszła. Powiedziała, że wszyscy pójdą jutro do teatru. Więc
zamiast dalszej kłótni wybuchła radość i zapomnieli o Ani.
Na przedstawieniu najbardziej wszystkim
podobała się królowa.
Rodzic
przerywa czytanie i pyta dziecko: Jak myślisz, kim była mama Ani? Jaki
wykonywała zawód? Dziecko stara się odpowiedzieć na pytanie. Rodzic czyta
dalszą część opowiadania.
- Taka śliczna, taka dobra – zachwycały
się dziewczynki.
Ania uśmiechała się bardzo zadowolona.
- Zawsze jest bardzo dobra – powiedziała
nagle.
- Zawsze? Skąd wiesz? Ta aktorka, która
grała królową…
- To moja mama – wyjaśniła po prostu
Ania.
3.
Rozmowa
z dzieckiem na temat zawodów wykonywanych przez rodziców.
Można posłużyć się obrazkami.
4.
„
Mój tata” – zabawy twórcze. Wywiad. „ Czy dobrze znasz swojego tatę?”
Rodzic wciela się w rolę reportera i
zadaje dziecku kilka pytań, na które dziecko stara się odpowiedzieć. Rozmowę z
dzieckiem można nagrać lub zapisać. Będzie to wspaniała pamiątka dla taty. Przy
małym stoliczku ustawiamy dwa krzesła, na jednym siada rodzic, po przeciwnej
stronie dziecko. Rodzic zadaje dziecku pytania, a dziecko stara się odpowiadać na nie pełnymi zdaniami:
- Jak się nazywa twój tata? ( dziecko
odpowiada pełnym zdaniem: Mój tata nazywa się
np. Andrzej Kowalski )
- Jakiego koloru włosy i oczy ma twój
tata?
- Jaki zawód wykonuje?
- Jakie potrawy najbardziej lubi?
- Jakie ubrania najbardziej lubi nosić?
- Jak zwraca się do ciebie twój tata?
- Kiedy twój tata najczęściej się
śmieje?
- Za co najbardziej lubisz/ kochasz
swojego tatę?
Wykonanie ćwiczenia w KP4 ( ćw. 1, str.
26 -27) 5 – latki . Dzieci
przyglądają się kolejnym obrazkom historyjki, opowiadają, co przedstawia.
Rysują odpowiednią liczbę kropek w okienkach zgodnie z kolejnością zdarzeń.
4-
latki
– zagrajcie z rodzicami w memo o zawodach ( kartkę trzeba wydrukować dwa razy i
poprzecinać.
5.
Zabawy
manualne.
·
Ciasto
dla mamy – zabawa z piłką.
Powiedz
dziecku, że zaczarowałaś/ łeś piłki w
ciasto, które trzeba ugnieść, rozwałkować i upiec dla mamy. Poproś dziecko, aby
robiło to, co ty: gniotło, ciasto prawą ręką, gniotły lewą ręką, wałkowały
ruchami kulistymi, wałkowały ruchem od siebie o do siebie, dodawały do ciasta
mąki i cukru. ( dziecko imituje ruch sypania
cukru i mąki) itp.
·
Wędrujące
kuleczki – zabawa manualna.
Na
stoliku kładziemy dużą miskę wypełnioną styropianowymi kulkami
(
zamiast kulek styropianowych można użyć groszku, fasolki, cukiereczków). Dajemy
dziecku plastikowy kubek i prosimy o wypełnienie go kuleczkami z miski. Dziecko
ma za zadanie przenieść kulki do kubeczka za pomocą spinacza do bielizny.
·
Odszukaj
kulę – ćwiczenie doskonalące zmysł dotyku.
Poproś
dziecko aby usiadło na dywanie. Schowaj do kieszeni fartucha lub do pudełka
nakrytego materiałem- klocki w kształcie prostokąta,
kwadratu, walca, kuli, trójkąta. Poproś dziecko, aby za pomocą dotyku
rozpoznało wśród ukrytych rzeczy kształt kuli.
·
Zakończenie
zajęć – masażyk, zabawa relaksacyjna
Zabawa
w parach. Jedna osoba z pary ( np. dziecko) kładzie się na podłodze na brzuchu,
a druga osoba z pary ( np. rodzic ) siada obok. Osoba siedząca wykonuje na
plecach osoby leżącej, masaż zgodnie z tekstem. Następnie osoby zmieniają się
rolami.
Pani Halina
wróciła z miasta.
( kroczymy
dłońmi na przemian po plecach)
W mieście kupiła
wałek do ciasta.
( otwartymi
naprężonymi dłońmi naśladujemy wałkowanie ciasta)
Cienko wałkuje
ciasto na stole.
( nadal
wałkujemy ciasto)
Ja nie wałkuję
bo pyzy wolę.
( lekko
zaokrąglonymi dłońmi „ lepimy pyzy”, wykonując takie ruchy jak na przykład
podczas lepienia śnieżki)
MIŁEJ
ZABAWY KOCHANE SMERFY.
POZDRAWIAMY WAS BARDZO SERDECZNIE.
PANI
OLA I PANI KLAUDIA
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz