środa, 15 kwietnia 2020


GRUPA SMERFY
TEMAT: „ W POSZUKIWANIU NOCY” 16.04.2020
PROPOZYCJE ZABAW DLA DZIECI


1.       „Magiczna liczba siedem” – taniec w kole.
Ustawienie: uczestnicy  trzymają się za ręce.
           Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem? (x2)
           Tak jest jeden!
           Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem? (x2)
           Tak jest jeden! Tak jest dwa!
           Czy znasz, czy znasz magiczną liczbę siedem? (x2)
           Tak jest jeden! Tak jest dwa! Tak jest trzy!
           Zabawę powtarza się zgodnie z powyższą regułą, aż do
           słów: Tak jest siedem!
           Przebieg tańca: trzymamy się za ręce, maszerujemy
           raz w prawą stronę, raz w lewą, śpiewając dwa pierwsze
           wersy; przy: tak jest jeden – tupiemy prawą nogą, tak jest dwa
           – tupiemy lewą nogą, tak jest trzy – klękamy na prawe kolano,
           tak jest cztery – klękamy na lewe kolano, tak jest pięć – podpieramy
           się prawym łokciem, tak jest sześć – podpieramy się
           lewym łokciem, tak jest siedem – delikatnie dotykamy czołem
           podłogi. Za każdym razem wykonujemy gesty po kolei, zaczynając od    
           pierwszego.

2.      Wysłuchanie opowiadania  Urszuli Piotrowskiej „ Piesek i noc”
„PIESEK I NOC”

Jak wiadomo, po nocy przychodzi dzień, a kiedy przeminie dzień, nadchodzi noc. I tak było zawsze. Ale mały pluszowy Piesek zażyczył sobie pewnego ranka, że chce nocy właśnie teraz. Takiej prawdziwej, z księżycem i gwiazdami!
- Hej hop! – zawołał rozbawiony Trampolinek. – Musisz poczekać, bo Ziemia nie może obracać się szybciej.
- Nie będę czekał, hau, hau – powtarzał Piesek. – Idę poszukać nocy.
I pomaszerował przed siebie. Zastanawiał się, kogo by tu zapytać o drogę.
Zawołał do promieni słonecznych:
- Promyki, promyki, gdzie jest noc?
Ale promyki nie słyszały, bo były bardzo zajęte. Musiały ogrzać i oświetlić mnóstwo miejsc. Jak to robiły każdego dnia.
 Potem zapytał wiatru, ale wiatr pokręcił się, pokręcił, zaszumiał po swojemu, bo myślał, że piesek żartuje i pomknął gdzieś daleko.
Piesek poszedł dalej. Nagle zobaczył stadko szpaków, które kąpało się w kałuży. Przez chwilę przyglądał się wesołej zabawie, a potem zapytał:
- Szpaki, szpaczki, czy wiecie, gdzie jest noc?
Nie wiemy, ale może sowa ci powie, bo ona bardzo lubi noc.
Pobiegł szczeniaczek do lasu, by odnaleźć drzewo, w którego dziupli mieszkała sowa.
- Sowo, sowo, czy wiesz, gdzie jest noc?
- Oczywiście, że wiem, hu, hu, hu- wymądrzała się sowa. – Na drugiej półkuli.
- Czy to daleko, hau, hau?
Sowa uśmiechnęła się do Pieska.
- Daleko, daleko. Lepiej wracaj do przedszkola, a noc sama cię odnajdzie.
- Ja pierwszy ją odnajdę! – upierał się Piesek. – Polecę do niej samolotem.
- Hu, hu, hu, jak sobie chcesz – wzruszyła sowa ramionami – Tylko zanim dotrzesz na miejsce, to tam już będzie dzień.
- Idę się spakować i pożegnać z przyjaciółmi, hau, hau.
Pomerdał zadowolony ogonkiem i pobiegł do przedszkola. Po drodze spotkał prawdziwego psa Reksa, który kopał dołek obok dołka. Reks zauważył pluszowego kuzynka i zaszczekał:
- Może byś mi pomógł znaleźć kość, którą gdzieś tu zakopałem? Póki jeszcze świeci słońce i wszystko widać.
Piesek ochoczo zabrał się do pracy i po chwili razem wykopali wielką, starą kość. Potem znowu ją zakopali i szczeniaczek pomaszerował do przedszkola.
A tymczasem wokoło zaczęło robić się szaro. Kiedy piesek dotarł na przedszkolne podwórko, nastała noc. Taka, jakiej szukał – z księżycem
i gwiazdami. Przed drzwiami czekał na pieska Trampolinek.
- Trampolinku, Trampolinku, widzisz, jednak znalazłem noc, hau, hau i nie muszę nigdzie lecieć.
- Hej, hop! – zawołał Trampolinek. – Bardzo się cieszę, choć zajęło ci to cały dzień.
                                                                       Urszula Piotrowska



3.      Rozmowy kierowane na temat treści utworu. Dziecko odpowiada na pytania:
Czego szukał Piesek? Kogo pytał o drogę? Jakie ptaki kąpały się w kałuży?
Dlaczego sowa nie wierzyła, że Piesek odnajdzie noc? Jak dugo Piesek szukał nocy?

4.      Zabawa ruchowa orientacyjno – porządkowa „ Słońce wstaje, słońce śpi”
Dziecko naśladuje swoim ciałem słońce. Z pozycji na klęczkach wstają, ustawiając się wysoko na palcach na znak wschodzącego słońca. W tej pozie zostają, dopóki nie usłyszą umówionego dźwięku ( np. uderzenie łyżeczką
w  szklankę). Na sygnał kulą się i powoli siadają na piętach – słońce zachodzi.

5.   Ćwiczenie umiejętności rozpoznawania i kontynuowania rytmu” 
Słońce, księżyc i gwiazda”. Rysujemy dziecku na kartce  wzór. 
Zadaniem dziecka jest przerysowanie go ołówkiem na drugiej kartce
 i dokończenie sekwencji według podanego wzoru, np.:



6.      Dla odprężenia ciała i umysłu „ Połącz kropki”


Pozdrawiamy was ciepło kochane przedszkolaki  ☺️ ☺️ ☺️
Panie z grupy SMERFY



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz