KOCHANI RODZICE!

1.               Wybaczcie ten nagłówek: może się za bardzo spoufalam, ale muszę przyznać, że przez te listy i konsultacje telefoniczne czuję się  jak Wasz przyjaciel. Miło było, lecz dzisiaj kończy się moja „zdalna praca”. Mam nadzieję, że po wakacjach będziemy kontaktować się osobiście w przedszkolu. 
2.            Dzisiaj chcę przekazać Wam garstkę wiedzy psychologicznej na temat tzw. BARIER KOMUNIKACYJNYCH. Z pewnością wielokrotnie mieliście wrażenie, że do Waszego dziecka NIC NIE DOCIERA. Chcecie mu pomóc na wszystkie sposoby, a efektu nie ma żadnego...Tak się dzieje wtedy, gdy dzieckiem zawładną silne emocje. Należy wtedy dać mu czas na ochłonięcie, zanim coś mu poradzicie. Jeżeli wykażecie się wystarczającą cierpliwością, to znajdziecie odpowiedni moment i miejsce na to by przekazać mu swoją wiedzę oraz doświadczenie życiowe. To zjawisko nie dotyczy tylko relacji dziecko – dorosły. W relacjach między samymi dorosłymi tak samo występują te BRIERY w trudnych sytuacjach. Gdy rozmawiamy sobie bez emocji, jesteśmy w stanie nawzajem sobie przekazać bardzo dużo mądrości, empatii i zrozumienia. W przeciwnym wypadku wszystko co powiecie w dobrej wierze może być odebrane opacznie. Poniższa tabela pomoże Wam zrozumieć jak działają różne nasze komunikaty adresowane do bliskich osób.

BARIERY KOMUNIKACYJNE                                                    (PRZYKŁADY)		MOŻLIWE REAKCJE DZIECI
OSĄDZANIE	KRYTYKOWANIE, OSĄDZANIE, OBWINIANIE (Czy ty naprawdę nic nie rozumiesz? / Jesteś niestaranny.)	dziecko na podstawie oceny i osądu kształtuje swój obraz samego siebie, dziecko może uwierzyć, że jest małowartościowe, poza tym ostra krytyka wywołuje kontrkrytykę, obronę, budzi wrogie uczucia wobec osoby oceniającej;
	OBRAŻANIE, WYMYŚLANIE, OŚMIESZANIE, ZAWSTYDZANIE (To dlatego, że jesteś leniwa. / Straciłeś rozum, czy co?)	najczęstszą reakcją dziecka jest chęć rewanżu, słowny atak;
	ORZEKANIE, INTERPRETOWANIE, ANALIZOWANIE, STAWIANIE DIAGNOZY (Ciebie w ogóle ten temat nie interesuje. / To nie jest twoja sprawa. / To przecież dla twojego dobra.)	jeżeli analiza, czy interpretacja jest poprawna, dziecko może czuć się zażenowane, jeżeli jest błędna będzie ono się irytować niesprawiedliwym obwinianiem;
	CHWALENIE POŁĄCZONE Z OCENĄ, APROBOWANIE, CHWALENIE (Gdybyś się trochę postarał, to na pewno wyszło by ci to lepiej. / Jesteś świetny w tym co robisz, to może zrobiłbyś ten projekt i dla mnie? / Masz takie możliwości, żebyś się jeszcze chciał do tego przyłożyć. )	bywają sytuacje, że pochwała przyjmowana jest przez dziecko jako manipulacja;
DECYDOWANIE	ROZKAZYWANIE, ZARZĄDZANIE, KOMENDEROWANIE ( Będziesz wykonywała tę pracę tak, jak ci mówię. / Zostaw to, nie będziesz już tego robił)	dziecko oburza się i gniewa oraz ujawnia wrogie uczucia, czasem atak wściekłości, próby agresji, stawianie oporu;
	GROŻENIE, OSTRZEGANIE, UPOMINANIE (Jeśli tego nie zrobisz.../ Jeżeli im o tym powiesz, to...)	dziecko często doznaje pokusy zrobienia czegoś, przed czym było przestrzegane, tylko dlatego, aby osobiście sprawdzić, czy nastąpią zapowiadane skutki;
	MORALIZOWANIE, PRZEKONYWANIE, WYGŁASZANIE KAZAŃ (Powinieneś to zrobić. / Kiedy ja byłam w twoim wieku to już byłam odpowiedzialna. / Jak dorośniesz, będziesz zadowolony, że się tego nauczyłeś.)	często dzieci na słowa "powinieneś", "musisz" reagują oporem i obroną;
	NADMIERNE / NIEWŁAŚCIWEWYPYTYWANIE, BADANIE, INDAGOWANIE (Gdzie?...Z kim..../  Co wy tam robiliście, a może piliście piwo?)	może zdradzać brak zaufania, podejrzliwość dorosłych wobec dzieci, wywoływać u nich poczucie ograniczenia wolności
UCIEKANIE OD CUDZYCH PROBLEMÓW	DORADZANIE, DYKTOWANIE ROZWIĄZAŃ (Najlepiej by było gdybyś... )	takie wypowiedzi mogą wpłynąć na wytworzenie się zależności i rezygnacji z własnego myślenia;
	ZMIENIANIE TEMATU, ROZWESELANIE, ZABAWIANIE (Jaką dyscyplinę sportu uprawiasz? / Mam problem.../ Widziałeś to cacko?)	reagowanie żartami może wytworzyć u dziecka poczucie urazy i odepchnięcia, zmiana tematu poczucie, że się nim nie interesujemy;
	LOGICZNE ARGUMENTOWANIE, ROBIENIE WYRZUTÓW, POUCZANIE ( Możesz mieć lepsze wyniki, ale musisz więcej ćwiczyć. /  Wszędzie czają się źli ludzie, taki już jest ten świat)	logika i rzeczywistość wywołują często obronę i niechęć, dlatego dzieci bronią swoich pozycji i nie rezygnują z nich do końca;
	POCIESZANIE, USPOKAJANIE ( Wszystko będzie dobrze... /  Nie martw się.)	uspokajanie dziecka, które czuje się czymś wytrącone z równowagi, często przekonuje je po prostu o tym, że nie jest rozumiane;

                                                                                      Pozdrawiam Was serdecznie, życzę miłych wakacji:

                                                                                                                    Bożena Kłek - psycholog