DRODZY RODZICE!

                 

                   Niektóre dzieci wróciły już do przedszkola. Pierwszy dzień był akurat Dniem Dziecka, więc przyszły tylko te, które najbardziej musiały, a reszta świętowała w domu ( w niektórych grupach było tylko jedno dziecko). Dzieci zetknęły się z nowymi rygorami sanitarnymi (nie mogą wymieniać się  zabawkami dopóki nie zostaną ponownie zdezynfekowane, nie mają pluszaków ) 

i  z tzw. „dystansem społecznym” ( muszą zachować odległość od innych, na podłodze każde ma osobny kocyk, którego musi pilnować ). Na razie bardzo im się to podoba, bo nawet plastelinę każdy dostał nową ( tylko musi pamiętać , by jej nie pożyczyć koledze). Widać, że rozumieją sytuację i podporządkowują się bez jakiegokolwiek sprzeciwu. Można się jednak spodziewać, że gdy będzie ich więcej - w ferworze zabaw i emocji nie będą w stanie pamiętać o nowych zasadach...i wszystko wróci do normalności. Jestem pewna, że nie będą częściej chorować niż przed tą długą przerwą.

                    

         

          W ostatnim liście obiecałam Państwu kontynuację tematu dotyczącego różnorodności temperamentów dzieci. Przedstawię więc charakterystykę drugiej kategorii: tzw. „DZIECKO IMPULSYWNE”. Tak, jak, w pierwszej kategorii, została ona sprecyzowana na podstawie badania  poniższych, dziewięciu cech temperamentu (poprzednio ich nie wymieniłam, więc robię to teraz):

„1.poziomu aktywności (ogólny poziom energii fizycznej i ruchliwości, najczęściej widoczny już u noworodków),

2.rytmiczności (regularność czynności takich , jak jedzenie, spanie, wydalanie)

3.tendencji do podejmowania aktywności lub wycofywanie się (początkowa reakcja na nowe sytuacje),

4.umiejętności adaptowania się (łatwość z jaką dziecko  przystosowuje się do zmian w codziennej rutynie),

5.progu wrażliwości na bodźce (jak wrażliwe jest dziecko na światło,,hałas, silne zapachy, szorstkie powierzchnie),

6.typu charakteru (zwykle grzeczne czy nieposłuszne),

7.intensywności reakcji (natężenie reakcji emocjonalnych, zarówno wyrażających szczęście jak i smutek),

8.skupienia (zdolność koncentracji),

9.wytrwałości (umiejętność wykonywania jednej czynności, pozytywnej lub negatywnej, przez dłuższy czas).”...

...„DZIECKO IMPULSYWNE to takie, które:

-porusza się gwałtownie, kręcąc się z miejsca na miejsce;

-skacze, nie patrząc, gdzie i na co;

-jest nierozważne;

-często robi sobie krzywdę;

-rozlewa plyny i tłucze przedmioty częściej od innych dzieci;

-mówi, zanim pomyśli, płacze i denerwuje się bez widocznego powodu;

-przeszkadza częściej niż inne dzieci;

-nie potrafi czekać;

-trudno mu opierać się pokusom;

-wygląda na szczerze zdziwione, gdy widzi co narozrabiało.

     

          

          Impulsywność powoduje, że dziecko wciąż wpada w kłopoty, choć ma dobre intencje. Dla impulsywnych dzieci przedszkole lub szkoła potrafią być prawdziwym wyzwaniem.Podczas gdy inne dzieci podnoszą palec do góry, one wykrzykują odpowiedź, przerywają innym, biorą coś z czyjegoś stołu, głośno mówią. Podobnie jak w przypadku dzieci nadmiernie energicznych, ich zachowanie nie jest jednak wrogie. Czy włażą w pokrzywy, czy wybuchają płaczem, ponieważ ktoś je zdenerwował, robią to po prostu pod wpływem chwili.

JAK POMÓC DZIECKU IMPULSYWNEMU?

-Rób sobie notatki dotyczące jego złych zachowań. Czy jest w tym jakaś prawidłowość? Czy dziecko traci kontrolę wtedy,  gdy jest zmęczone, głodne lub ma rozproszoną uwagę? Czy istnieją jakieś konkretne okoliczności, w których trudniej jest mu być spokojnym?

-Zaangażuj je w zajęcia, podczas których pokażesz mu zasadę reakcji przyczyna – skutek oraz naturalne konsekwencje.

-Czytając bajkę rób chwile przerwy i pytaj co może stać się za chwilę? Co teraz zrobi główny bohater?

-Zabawcie się w „co się stanie, jeśli...”. Dzięki niej łatwo wytłumaczyć konsekwencje konkretnego postępowania.

-Nagradzaj cierpliwość i umiejętność planowania za każdym razem, gdy dziecko się nimi wykaże.

-Zrozum i zaakceptuj fakt, że impulsywne dzieci wymagają zwiększonej uwagi przez dłuższy czas niż ich spokojniejsi rówieśnicy.

-Uwierz, że impulsywność i niecierpliwość wraz z wiekiem oraz nabytym doświadczeniem zaczyna przechodzić...”*                 

*na podstawie książki „Trudne dziecko” Janet Poland

                                                     Z pozdrowieniami: Bożena Kłek – psycholog

PS. Czekam na telefony od Państwa od wtorku do czwartku, w godzinach: od 9.00 do 12.00. Przypominam mój numer telefonu: 500 041 166.