KRASNOLUDKI – 31.01.2022. (poniedziałek)  - 

BLOK TEMATYCZNY: SIŁY PRZYRODY

TEMAT DNIA: W ZGODZIE Z NATURĄ

CELE OGÓLNE: 

Kształtowanie poczucia szacunku wobec sił przyrody; poznanie odnawialnych i nieodnawialnych źródeł energii; wdrażanie do dbania o środowisko naturalne; kształtowanie właściwej postawy ciała, rozwijanie wielu grup mięśniowych; wyrażanie radości z uczestniczenia w różnych formach muzyczno- ruchowych; rozwijanie pamięci słuchowej; kształtowanie codziennych nawyków higienicznych po zabawie i przed posiłkiem.

Propozycje zajęć i zabaw dydaktycznych do zrealizowania przez dzieci z pomocą rodzica w domu. 

I CZĘŚĆ DNIA

 „ ZIMOWA POLECZKA” – zabawa ruchowa przy muzyce.

Piosenka pt. „Zimowa poleczka” (YouTube): 

https://www.youtube.com/watch?v=thOD3GGfkxI  

Dzieci poruszają się w rytm piosenki. Na przerwę w muzyce przyjmują różne pozy – zamieniają się w „lodowe figurki” (stają nieruchomo). Za każdym razem dzieci starają się przyjąć inną pozę.

„ZABAWA WIATRU” – zabawa ruchowa z chustą, apaszką lub gazetą. Dzieci trzymają za brzegi chustę (gazetę). Gdy usłyszą cichą, spokojną muzykę, lekko kołyszą chustą (gazetą). Gdy zaś muzyka będzie głośna, szybka – mocno kołyszą chustą (gazetą), udając wichurę. 

II CZĘŚĆ DNIA 

„NIEWYCZERPANE ŹRÓDŁO ENERGII” – rozmowa o szacunku do przyrody na podstawie opowiadania Maciejki Mazan.

„Niewyczerpane źródło energii”

      Był mroźny lutowy dzień. Parę minut po dziesiątej zaczął prószyć śnieg, który zmienił się w prawdziwą burzę śnieżną. Wicher niósł kłęby białych płatków i szarpał gałęziami drzew. 

– Okropność – powiedziała Tosia. – Po co komu taki wiatr? 

– Właśnie – zgodziła się Ala. – Taki wiatr jest nie tylko niepotrzebny, ale i szkodliwy, bo może coś złamać albo porwać! 

– Jakby porwał Ernestę, toby nie był niepotrzebny! – wtrącił się Mały Bobek i zaczął się zaśmiewać. 

– Ty się, Bobek, o mnie nie martw – odezwała się Ernesta, która to usłyszała. – Ja chodzę na karate, więc mam mięśnie. Żaden wiatr mnie nie porwie. Natomiast ty nie trenujesz ani mięśni, ani głowy, więc dziś powinieneś szczególnie uważać. 

I pewnie by się pokłócili, gdyby pani nie zaczęła mówić, że wiatr nie tylko nie jest niepotrzebny, ale i bardzo pożyteczny. Ludzie budują specjalne wielkie wiatraki, którymi wiatr obraca; w ten sposób gromadzi się energię – w ekologiczny sposób, który nie szkodzi środowisku. 

– A wiecie, jakie jeszcze znamy ekologiczne źródła energii? – spytała pani. Wszyscy się bardzo głęboko zastanowili, ale nikt się nie odezwał. 

– Słońce! – powiedziała pani. – Jego energię można magazynować w specjalnych bateriach słonecznych. 

– Niebywałe – przejął się Aleksander. – Czy to naukowo potwierdzone informacje? 

– Jak najbardziej – zapewniła go pani. – Słonecznego blasku nigdy nie ubędzie nawet, gdybyśmy zmagazynowali go w tysiącu baterii. Tak samo jest z wiatrem. Te źródła energii są niewyczerpane. Czy potraficie wymyślić jeszcze inne niewyczerpane źródło energii? I znowu nikt się nie odezwał, nawet Aleksander. Jednak po chwili rękę podniósł Marek. 

– Ja znam takie źródło energii, które nie wyczerpuje się ani na chwilę. To moja siostra. Biega przez cały ranek, biega przez całe popołudnie, biega przez cały wieczór i nawet w nocy, jak śpi, to ciągle porusza nogami. I bez przerwy mówi! Bez przerwy! Przeważnie do mnie, a ja jej muszę odpowiadać, bo jak nie, to zaraz krzyczy. Zresztą ona w ogóle lubi krzyczeć, tak sobie. Mam spokój tylko w przedszkolu, a poza tym moje życie to pasmo udręk. Więc jakby pani chciała sobie wziąć moją siostrę jako to ekologiczne źródło energii, to ja ją bardzo polecam. Tylko nie wiem, co na to rodzice… Ale niech pani chociaż spyta, ja bardzo proszę! 

Pytania skierowane do dzieci: 

O czym rozmawiały dzieci w przedszkolu? Czy wiatr jest pożyteczny? Co to jest energia? Jak inaczej możemy nazwać energię? Co to jest prąd? (niewidoczna energia) Gdzie jest wykorzystywany prąd? Gdzie powstaje prąd? (w elektrowni) Jak dostaje się do naszych domów? (płynie przewodami) Jakie utrudnienia pojawią się w naszym domu i życiu, gdy zabraknie prądu? Co to znaczy odnawialne źródło energii? Jakie inne odnawialne źródła energii znacie? Czy Marek znalazł faktycznie odnawialne źródło energii? Dzieci po skończonej rozmowie powinny wysnuć wniosek, że odnawialne źródła energii to takie, które się nigdy nie wyczerpują. 

Proponujemy dzieciom obejrzenie filmu edukacyjnego:

„NIE TAKI PRĄD STRASZNY” (YuoTube):

https://www.youtube.com/watch?v=LmpLrMs44VQ 

„PŁYNIE PRĄD – AWARIA” – zabawa ruchowa. 

Dzieci- zabawki poruszają się po dywanie, bo płynie w nich prąd. Na hasło: Awaria! – dzieci stają bez ruchu, bo nie ma prądu.  

„NIEODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII” – zabawa dydaktyczna. Wdrażanie do dbania o środowisko naturalne. 

Pytania skierowane do dzieci: Gdzie na ziemi ukryte są źródła energii? Do czego one służą? (węgiel kamienny, ropa naftowa, gaz ziemny). Dzieci opowiadają o swoich doświadczeniach. Na koniec systematyzujemy wiedzę zdobytą przez dzieci i wyciągamy wniosek z rozmowy: oszczędzaj energię.  

 „JAK MOŻNA OSZCZĘDZAĆ ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ W DOMU?” – rozwijanie słownika czynnego. Przeprowadzenie z dziećmi swobodnej rozmowy, zachęcanie do wypowiedzi. 

Zadawanie pytań: Czy możemy żarówką świecić cały dzień i noc? Czy prąd jest za darmo, czy trzeba go oszczędzać? Czy prąd może się wyczerpać? Dlaczego? Jak możemy go oszczędzać? Po skończonej dyskusji przypomnienie dzieciom, by zawsze gasiły światło, gdy wychodzą z pokoju. 

ZESTAW ĆWICZEŃ RUCHOWYCH (nr 11 – Przewodnik Metodyczny) z wykorzystaniem elementów metody Weroniki Sherborne. 

- „Powitanie” – zabawa ruchowa. Dzieci tańczą swobodnie (można wykorzystać piosenkę pt.: „Zimowa poleczka”), na przerwę w muzyce zatrzymują się. Dziecko śpiewa: „dzień dobry” na wymyśloną przez siebie melodię. 

- „Taniec” – ćwiczenie wyczucia własnego ciała. Przy rytmicznej muzyce „tańczą” poszczególne części ciała dzieci, po kolei: głowa, ręce, biodra, nogi, na końcu „tańczy” całe ciało. 

- „Ciekawski piesek” – zabawa z elementem czworakowania. Dzieci chodzą na czworakach bokiem. Zwracają głowy w lewo – idą w lewo, zwracają głowy w prawo – idą w prawo.  

- „Rozwijanie paczki” – ćwiczenia z rodzicem/ rodzeństwem. Dzieci ustawiają się w pary. Jedno robi paczkę – kładzie się na podłodze i mocno zwija w kłębek. Druga osoba z pary próbuje rozwiązać paczkę – ciągnie delikatnie za ręce i nogi.  

- „Rób to, co ja” – pokazywanie dzieciom ruchów do naśladowania: klaskanie w ręce, podskoki, ruchy rąk góra-dół itp.

- „Budzimy się” – ćwiczenie relaksacyjne. Dziecko leży na plecach z rękami pod głową, nogi mają ugięte w kolanach, oczy zamknięte. Rodzic budzi dziecko, wypowiadając po cichu różne imiona. Kiedy dziecko usłyszy swoje imię, siada skrzyżnie z wyprostowanymi plecami. 

- „Pożegnanie” – marsz z piosenką. Dzieci mogą zaśpiewać piosenkę: „Wietrzyk leci w dal przez pola, idą dzieci do przedszkola…”

III CZĘŚĆ DNIA 

„PSTRYK” – nauka na pamięć fragmentów wiersza Juliana Tuwima. 

Można wysłuchać wiersza czytanego przez Piotra Fronczewskiego (YouTube) lub przeczytać kilkakrotnie zamieszczony poniżej tekst wiersza:

https://www.youtube.com/watch?v=LQXvWcOEnk4  

„Pstryk” -  Julian Tuwim

Sterczy w ścianie taki pstryczek,

Mały pstryczek elektryczek,

Jak tym pstryczkiem zrobić pstryk,

To się widno robi w mig. 

Bardzo łatwo:

Pstryk – i światło!

Pstryknąć potem jeszcze raz,

Zaraz mrok otoczy nas. 

A jak pstryknąć trzeci raz – 

Znowu dawny świeci blask.

Taką siłę ma tajemną

Ten ukryty w ścianie smyk!

Ciemno – widno – 

Widno – ciemno.

Któż to jest ten mały pstryk?

Może świetlik? Może ognik?

Jak tam dostał się i skąd?

To nie ognik. To przewodnik. 

Taki drut, a w drucie PRĄD.

Robisz pstryk i włączasz PRĄD!

Elektryczny bystry PRRRRĄD!

I skąd światło?

Właśnie stąd!

-  Przeczytanie wiersza przez rodzica, rozmowa na temat treści utworu. Powtarzanie przez dziecko fragmentów wiersza, czytanych przez rodzica. Podejmowanie próby recytacji z pomocą osoby dorosłej.   

 „ZABAWY Z WIATREM” – ćwiczenia oddechowe - wzbudzanie zainteresowania dzieci ruchem powietrza. 

Dzieci szukają w swoim otoczeniu materiału, który zachowałby się podobnie do płatków śniegu przy podmuchach wiatru. Następnie zastanawiają się, w jaki sposób można naśladować wiatr -  dmuchanie na skrawki papieru, wełny, piórka, watę i inne lekkie przedmioty.

„SZACUNEK DO PRZYRODY” – rozmowa na temat szacunku do przyrody z wykorzystaniem kart pracy: KP cz. 3, str. 2–3 (dzieci 5- letnie).

Dzieci uzupełniają ilustrację nalepkami. Opowiadają, jak mogą być wykorzystywane siły przyrody i jak należy dbać o przyrodę. Przyglądają się etapom robienia wiatraczka. Następnie wycinają jego elementy ze s. 49 i składają według instrukcji. 

- KP3.2–3, nożyczki, klej, słomki, pinezki.

POZDROWIENIA  DLA "KRASNOLUDKÓW"

OD PANI LUCYNKI I PANI OLI 😀